W dniach 19-20 maja 2015 w domu rekolekcyjnym „Dobre Miejsce” w Warszawie-Bielanach odbyło się ogólnopolskie spotkanie Rady do Spraw Rodziny Konferencji Episkopatu Polski, konsultorów tej Rady, diecezjalnych duszpasterzy rodzin oraz doradców życia rodzinnego. Spotkanie zatytułowane było „Zachwyt nad małżeństwem i rodziną”. Pierwszy dzień tego spotkania poświęcony był tworzeniu wspólnoty osób i do udziału w nim zaproszeni byli przedstawiciele ruchów i stowarzyszeń rodzinnych. Irena i Jerzy Grzybowscy wygłosili referat pt. „Jak pracować z młodymi małżeństwami? Zaproszenie do wspólnoty na przykładzie Spotkań Małżeńskich”. Zwrócili uwagę, że sposób zapraszania do wspólnoty oraz metody pracy z małżeństwami zależą od poszukiwań i potrzeb samych małżeństw.
O skuteczności pracy z małżeństwami decyduje: 1) dbanie przez liderów ruchu o duchowość i charyzmat ruchu jako wartości nadrzędnej oraz podporządkowanie tej duchowości i charyzmatowi programów, wspólnoty i organizacji (administracji). 2) Wrażliwość animatorów na różne osobowości ludzkie i różne potrzeby, 3) Rozpoznawanie przez liderów aktualnych faz rozwoju wspólnoty oraz zdolność stymulowania jej rozwoju. Te trzy czynniki wzajemnie na siebie oddziaływują, tworząc system. Dają wzrost lub zanik wspólnoty, mogą stymulować jej rozwój. Irena i Jerzy Grzybowscy zwrócili uwagę, że potrzeba wspólnoty, uczestniczenia w ruchu, nie jest powszechna i konieczne są oddziaływania duszpasterskie wykorzystujące doświadczenie ruchów, ale nastawione na ogół społeczności wierzących.
Z natury charyzmatu każdego ruchu wynika sposób zapraszania. Spotkania Małżeńskie zapraszają uczestników przede wszystkim do wspólnoty męża i żonę, a więc do wspólnoty małżeńskiej. W prowadzonych przez nas rekolekcjach uczestniczy ok. 1000-1200 nowych par małżeńskich rocznie. Prowadzone przez nas badania statystyczne pokazały, że najskuteczniejszą metodą zapraszania jest Internet (ok. 26% zgłoszeń), a następnie świadectwo w rodzinie i wśród znajomych (21%, coraz częstsze jest zapraszanie rodziców przez dzieci, które wcześniej wzięły udział uczestniczyły), z radia katolickiego (13%). Znaczącą grupę uczestników tworzą absolwenci Wieczorów dla Zakochanych (9%), co jest ważne z racji zachowania ciągłości formacji. Na dalszych miejscach: od księdza, na ogół w konfesjonale (8%), z ogłoszeń i plakatów w kościele (4%). Na pozostałe źródła zgłoszeń składają się rozmowy w miejscu pracy, zaproszenia w książkach, w prasie katolickiej i inne. Nie rezygnujemy z żadnej metody. One często się wzajemnie uzupełniają i wzmacniają.
Mniej więcej drugie tyle par uczestników mają Wieczory dla Zakochanych. Tu zdecydowana większość zgłoszeń jest wynikiem zachęty kolegów i znajomych.
Od strony metod pracy, uczestników przyciąga praca warsztatowa, intymność dialogu we dwoje, świadectwa małżeństw prowadzących, poruszanie spraw istotnych w codziennym życiu otwartość na wszystkich bez względu na stopień zaangażowania religijnego. To owocuje pogłębieniem, nierzadko odbudowaniem więzi małżeńskiej, a w przypadku narzeczonych – weryfikacją słuszności wyboru współmałżonka. To owocuje powrotem do życia sakramentalnego nieraz po wielu latach lub odkryciem nowych drogowskazów wiary. Nade wszystko – lepszym rozumieniem istoty sakramentu małżeństwa.