– Razem pracowaliśmy, razem modliliśmy się i razem cierpieliśmy z powodu braku pełnej jedności pomiędzy naszymi Kościołami. Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za owoce tego spotkania w sercach uczestników, szczególnie za dar duchowej jedności w Nim, pomimo braku możliwości wspólnego zjednoczenia w Sakramencie Eucharystii – napisali we wspólnym komunikacie po zakończeniu katolicko-prawosławnych rekolekcji pogłębiających, jakie odbyły się w Sankt Petersburgu w dniach 30.11-2.12. 2012 r., liderzy Spotkań Małżeńskich Irena i Jerzy Grzybowscy oraz odpowiedzialni za tworzący się ośrodek prawosławny – o. Aleksander Diagilew i jego żona Ljubov.
W świadectwach końcowych uczestnicy podkreślali z jednej strony ważność każdego tematu tych rekolekcji, które wprowadziły ich w kwestie pośredniego wyrażania uczuć, potrzeb psychicznych, domów z których wyszliśmy, więź seksualną, z drugiej zaś uzmysłowił im potrzebę osobowej więzi z Panem Bogiem. W prawosławiu do tej opory akcentuje się różne, nieraz bardzo długie, modlitwy odczytywane lub wyuczone. Kapłani, szczególnie prawosławni, mówili o głębokich spowiedziach przygotowanych w oparciu o „spotkaniową” pomoc do rachunku sumienia. Wszyscy z pewnym zadziwieniem mówili, jak wiele zmieniło się w ich życiu pod wpływem Spotkań Małżeńskich.
– Doświadczenie naszych kontaktów pokazuje – czytamy dalej w komunikacie – że zasady dialogu opracowane w stowarzyszeniu Spotkania Małżeńskie, a mianowicie: słuchanie przed mówieniem, rozumienie przed ocenianiem, dzielenie się przed dyskutowaniem, a przede wszystkim przebaczenie – to Boży dar, nie tylko dla budowania jedności męża i żony, ale także jedności w szerszych kręgach społecznych, a nawet między narodami i Kościołami. (…) Wierzymy, że w ten sposób idziemy w kierunku przyjmowania siebie nawzajem w miłości i przezwyciężenia podziału między naszymi Kościołami.
Wspólne katolicko-prawosławne rekolekcje Spotkania Małżeńskie organizowane są w Petersburgu od trzech lat. Podstawą tej współpracy jest wspólna deklaracja podpisana przez Irenę i Jerzego Grzybowskich oraz Ljubov i o. Aleksandra Diagilewych, o tym, że „tworzymy jeden Ruch, który cechuje jedność w Bogu, jedność w Bożym darze dialogu i jedność programów”. W Ruchu tym istnieją dwa oddzielne stowarzyszenia, które funkcjonują zgodnie z Prawami Kanonicznymi swoich Kościołów.