W dniach 10-11 lutego odbyły się
w Warszawie, w pomieszczeniach Instytutu Papieża Jana Pawła II w Parafii Opatrzności Bożej w Wilanowie doroczne rekolekcje Animatorów Warszawskiego Ośrodka Spotkań Małżeńskich. Uczestniczyło w nich 60 osób – małżeństw i kapłanów. Kilka małżeństw i 2 kapłanów przyjechało z Ośrodków Spotkań Małżeńskich w Krakowie, Lublinie i Łodzi. Celem rekolekcji było pochylenie się nad Hymnem o Miłości św. Pawła i komentarzem do tego tekstu, jaki znajduje się w adhortacji Amoris laetitia, czyli Radość miłości.
– Adhortacja Amoris laetitia dyskutowana jest publicznie przede wszystkim w kontekście kontrowersji wokół komunii świętej osób żyjących bez sakramentu małżeństwa. Dlatego pewnie ucieka wiele innych części bardzo ciekawych i inspirujących, które możemy znaleźć w adhortacji. Dla księży, adhortacja stawia bardzo wysokie wymagania, aby z wielką wrażliwością, niesztampowo traktować każdego wiernego, aby nie żałować wysiłku aby każdego – takiego jakim jest – prowadzić w stronę spotkania Pana Boga, a zawarcie małżeństwa przez wiernych nie było końcem troski o nich, ale początkiem wspierania w ich życiu – powiedział na wstępie o. Mirosław Pilśniak OP, krajowy doradca duchowy Spotkań Małżeńskich.
Animatorzy odczytywali kolejne obrazy miłości znajdujące się w Hymnie św. Pawła i konfrontowali je z znajdującym się w Amoris laetitia komentarzem do nich. Rozważali, w jaki sposób odnoszą się one do ich osobistej więzi z Panem Bogiem, więzi małżeńskiej, wrażliwości na uczestników prowadzonych przez nich rekolekcji oraz innych spotykanych ludzi. Refleksje wprowadzające mieli Agnieszka i Łukasz Szczepaniakowie, Anna i Wojciech Kupidura oraz o. Mirosław Pilśniak OP z Warszawy, Beata i Rafał Stankiewiczowie z Krakowa oraz Katarzyna i Tomasz Sugierowie z ks. Adamem Lewandowskim z Lublina.
W drugiej części rekolekcji organizatorzy wybrali z adhortacji Amoris laetitia trzy wątki szczególnie ważne dla Animatorów: towarzyszenie przygotowującym się do małżeństwa, małżeństwom w kryzysie oraz związkom niesakramentalnym. Wszyscy uczestnicy w ramach przygotowania do rekolekcji byli zobowiązani do uważnego wcześniejszego przeczytania odnośnych rozdziałów adhortacji.
Prowadzący grupę o towarzyszeniu narzeczonym, Lidia i Marek Nowiccy podkreślili, że w Amoris laetitia Papież zwraca uwagę na zagadnienie więzi międzyosobowej, na potrzebę budowania dojrzałych relacji w parze przygotowującej się do małżeństwa, co jest zbieżne z programem prowadzonych przez Spotkania Małżeńskie Wieczorów dla Zakochanych. Uczestnicy grupy dzielili się swoim doświadczeniem prowadzenia Wieczorów dla Zakochanych i ukazywali wątki adhortacji, które umacniają ich przekonanie o byciu na dobrej drodze i w zgodzie z nauczaniem Kościoła.
W grupie poświęconej towarzyszeniu małżeństwom w kryzysie, która prowadzili Urszula i Piotr Kowalczykowie, liderzy Warszawskiego Ośrodka Spotkań Małżeńskich, animatorzy podkreślali swoje umocnienie treści adhortacji w wrażliwości na małżeństwa poranione. Zwrócili uwagę na wątek wpływu domów rodzinnych na obraz małżeństwa ich dzieci. Uczestnicy podkreślali, że trzeba dzielić się „z serca do serca”. Kryzysy są wpisane w historię każdego związku i dialog jako duchowość jest drogą przezwyciężania ich.
Irena i Jerzy Grzybowscy, założyciele Spotkań Małżeńskich, podjęli wątek o małżeństwach niesakramentalnych. Zauważyli, że kontrowersje wokół adhortacji wynikają często z nieprzeczytania Amoris laetitia dokładnie, błędnej interpretacji i rzeczywiście w wielu przypadkach – nadinterpretacji. Jednakże często wyciąga się z niej nieuprawnione wnioski. Adhortacja w kontekście tzw. związków nieregularnych pokazuje drogę nawrócenia, a nie szybkie rozwiązania. Prowadzący grupę podkreślili też, pokazując m.in. kontrowersje wokół niektórych wątków Soboru Watykańskiego II bezpośrednio po Soborze, że przyjęcie i zrozumienie Amoris laetitia będzie także procesem.
Animatorzy zebrani na rekolekcjach odnaleźli w Amoris laetitia zapis tego, co jest istotą duchowości i charyzmatu Spotkań Małżeńskich, tego, czym dzielą się od 40 lat z małżeństwami i narzeczonymi, co przynosi nawrócenie. – Tak jak przed wielu laty odczytaliśmy zbieżność pracy rekolekcyjnej Spotkań Małżeńskich z założeniami adhortacji Familiaris consortio, tak teraz odnajdujemy pogłębienie tego zakorzenienia w Amoris laetitia – powiedział Jerzy Grzybowski. – Rozdziały dotyczące przeżywania relacji w małżeństwie i rodzinie, doświadczania, czym jest miłość tchną delikatnością i głęboką znajomością tematu. Taki opis miłości pobudza, inspiruje do starania się o taką miłość – dodała Irena Grzybowska. Wielokrotnie przytaczano słowa Papieża Franciszka, że „dialog jest sposobem uprzywilejowanym i niezbędnym, by żyć, rozwijać i wyrażać miłość w małżeństwie i życiu rodzinnym. Wymaga on jednak długiej i mozolnej praktyki.” Słowa te są szczególnie bliskie Animatorom, gdyż dialog jest drogą duchowości Spotkań Małżeńskich.