NADZIEJA I ZACHĘTA

W dniach 5-7.06. odbyła się międzynarodowa wideokonferencja Krajowych Liderów Spotkań Małżeńskich.

„Pan Bóg otwiera przed nami nowe możliwości ewangelizacji. Powinniśmy korzystać z nich roztropnie, ale odważnie przekraczając tradycyjne metody i środki działania oraz schematy myślowe” – stwierdzili uczestnicy tego Kongresu. Początkowo Kongres zaplanowany był w Rzymie, jednakże z uwagi na pandemię nie mógł odbyć się w formie bezpośredniego spotkania. Zarząd międzynarodowy stwierdził jednak, że nie można go odkładać i powinien odbyć się w zaplanowanym terminie w formie zdalnej. W Kongresie uczestniczyli liderzy Spotkań Małżeńskich z 13 krajów, a także przedstawiciele Spotkań Małżeńskich Cerkwi Prawosławnej.

Celem Kongresu było wzajemne podtrzymanie i umocnienie ośrodków w poszczególnych krajach oraz podzielenie się doświadczeniem w jaki sposób zareagowały one na pandemię, która gwałtownie zahamowała prowadzoną przez Spotkania Małżeńskie pracę rekolekcyjną. Założyciele Spotkań Małżeńskich od początku pandemii zachęcali zdalnie do przejścia na pracę w formie wideokonferencji wszędzie, gdzie jest to możliwe i wskazane. Celem Kongresu było też  nakreślenie kierunków dalszej pracy.

W Polsce kilka ośrodków przeszło od razu na pracę zdalną niektórych form działalności. W większości ośrodków podjęta została praca formacyjna animatorów i formacja byłych uczestników rekolekcji. Odbyło się, lub trwa nadal, kilka serii Wieczorów dla Zakochanych – przygotowania do sakramentu małżeństwa. Podobnie było w ośrodkach Spotkań Małżeńskich na Białorusi, Łotwie i Ukrainie, a także Irlandii, USA i Wielkiej Brytanii. Ośrodki w kilku krajach  poczuły się zachęcone do podjęcia możliwych dla nich form pracy zdalnej.

Podczas Zjazdu miała miejsce refleksja teologiczna w kontekście dialogu z drugim człowiekiem i z Panem Bogiem. W refleksji biblijnej o. Aleksander Diagilew z Spotkań Małżeńskich Cerkwi Prawosławnej, nawiązując do słów św. Pawła: „Wykorzystujcie chwilę sposobną bo dni są złe”(Ef 5,16) podkreślił, że właśnie teraz przeżywamy takie „złe dni”. To odpowiednia pora, dobry moment i unikalna szansa na zrobienie czegoś dobrego.” A jego żona Ljubov dodała m.in.: „Tak bym chciała, żeby wszystko wróciło do normy. Ale słowa Biblii uczą nas wytrzymywać to, czego nie jesteśmy w stanie zmienić. Wzywają mnie do bycia łagodną wobec moich bliskich, chociaż wszyscy jesteśmy nieco zmęczeni ciągłym przebywaniem ze sobą. Wkurzam się na pretensje moich rodziców, na ich agresję wobec naszych dzieci. Oni też są zmęczeni i potrzebują spokoju. Daj mi cierpliwość, Panie, pozwól mi korzystać z daru dialogu.”

1. Bogusław Czerniakowski OFM z USA powiedział: „W tej całej szalonej, nieogarnionej sytuacji często krzyczę do Jezusa z wyrzutem, jak uczniowie podczas burzy na jeziorze: Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi że giniemy? Chcę wierzyć, że gdy Jezus jest ze mną, z nami, nic mi się nie stanie, jesteśmy bezpieczni – lecz powątpiewam. Wtedy słyszę słowa: Czemu jesteś tak bojaźliwy? Czemu brak ci wiary? I te słowa napełniają mnie pokojem.” Krzysztof Pawlik z USA, który za dwa tygodnie przyjmie święcenia stałego diakona, powiedział m.in.: „Po opadnięciu emocji możemy spojrzeć w przeszłość i podziękować Ci Panie Jezu za Twoją obecność w naszym małżeństwie w tym czasie niezwykłej próby. Dziękuję za wszystkich, których postawiłeś na naszej drodze w czasie doświadczeń ostatnich tygodni. Prosimy Cię Jezu prowadź naszą łódź Spotkań Małżeńskich ku nowym wyzwaniom, abyśmy mogli zanieść Dobrą Nowinę o dialogu aż po krańce ziemi.” A jego żona Aleksandra dodała: „Z Tobą Panie Jezu jesteśmy w stanie przeprawić się na drugą stronę jeziora, choć fale biją w brzegi naszej łódki. Możemy przynieść Cię tam, gdzie Ciebie jeszcze nie znają, nawet w czasie światowego kryzysu. Zamknięte drzwi są przeszkodą tylko po naszej stronie. Symbol drzwi zamkniętych to wezwanie do ewangelizacji – w naszych wspólnotach, domach zakonnych, rodzinach, związkach małżeńskich.”

Aktualni Liderzy całego Stowarzyszenia Daina i Uldis Žurilo z Łotwy podkreślili potrzebę stałej formacji animatorów oraz zdolność przezwyciężania kryzysów tak we własnym małżeństwie jak i w zaangażowaniu w pracę rekolekcyjną. Alena i Pawel Kuzmickije z Białorusi, na tle sprawozdań z różnych krajów z działalności Spotkań Małżeńskich w poprzednich latach zauważyli, że zmiana liderów po dwóch kadencjach zazwyczaj sprzyja wzrostowi dynamiki pracy rekolekcyjnej. Zresztą sami liderzy kilku krajów, w których kończy się kadencja potwierdzili potrzebę takiej zmiany. Vira i Zinoviyj Kuzymkivy z Ukrainy zwracali uwagę na potrzebę współodpowiedzialności za finanse Stowarzyszenia przez wszystkie ośrodki  Spotkań Małżeńskich.

Uczestnicy Kongresu, a także inni animatorzy Spotkań Małżeńskich uczestniczyli w niedzielę 7 czerwca w Mszy świętej celebrowanej specjalnie intencji Kongresu w sanktuarium Matki Boskiej w Berdyczowie na Ukrainie. Mszę Święta celebrował o. Maksymilian Podwika OCD, długoletni animator Spotkań Małżeńskich, a oprawę liturgiczną przygotowała berdyczowska wspólnota Spotkań Małżeńskich. W homilii, nawiązując do czytanych podczas liturgiiPozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem” (2 Kor 13,12) przekazał szczególne wspólnototwórcze znaczenie tego pozdrowienia łączącego zgromadzonych przed monitorami animatorów z Irkucka, Tomska, Nowosybirska, Kijowa, Sankt Petersburga, kilkunastu innych ośrodków Spotkań Małżeńskich w Europie aż po Nowy Jork. Było to wzajemne pozdrowienie wspólnoty będącej w misji, potwierdzającej i odczytującej na nowo swoje misyjne powołanie.

Podsumowując cały Kongres Irena i Jerzy Grzybowscy, założyciele Spotkań Małżeńskich stwierdzili, że ich słowa o potrzebie rozwijania zdalnych form pracy wypowiedziane na wstępie, zostały wzmocnione podczas Zjazdu i znalazły potwierdzenie w doświadczeniu pracy różnych ośrodków. W sytuacji niewiadomej przyszłości drogowskazy dalszej pracy  Spotkań Małżeńskich sprowadzają się do:

1. Dbania o siebie, o swój stan psychiczny, duchowy, o własne małżeństwo,  rodzinę i dialog w niej;
2. Dbanie o wspólnotę animatorów – ich duchowość, charyzmat i misję w aktualnych warunkach, szczególnie ważne jest dbanie o codzienną formację zgodną z duchowością Spotkań Małżeńskich;
3. Realizowanie  różnych form pracy zdalnej w tym zakresie w jakim dopuszcza to duchowość i charyzmat, dostosowywanie do pracy zdalnej  niektórych programów dotąd realizowanych stacjonarnie;
4. Szukanie możliwości powracania do różnych form pracy w bezpośrednim kontakcie, „w realu” – w miarę zmniejszania się obostrzeń sanitarnych – z zapewnieniem poczucia bezpieczeństwa ich uczestnikom i animatorom;
5. Większą niż dotąd promocję dialogu jako drogi życia poprzez świadectwa, nagrania video na stronach internetowych i w serwisie youtube.

Grzybowscy zakończyli słowami: „Powinniśmy być przygotowani na podjęcie innych wyzwań, które mogą być trudne i dziś jeszcze nam nieznane, nieodkryte, nierozpoznane. Potrzebna jest elastyczność myślenia. Konieczne jest pokonywanie przeszkód. A nade wszystko zawierzenie Bogu. Niech wspierają nas w tym słowa Pana Jezusa, który przyszedł do apostołów pomimo drzwi zamkniętych i powiedział im: ‘Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam’. Dziś by pewnie dodał: zarówno w realu jak i online”.

W końcowym dzieleniu się uczestnicy Kongresu podkreślali nadzieję i zachętę do dalszej działalności z jaką zakończyli uczestniczenie w tym Kongresie.

(wg https://ekai.pl/miedzynarodowa-widekonferencja-liderow-spotkan-malzenskich/