W dniach 31.01-04.02 2020 odbył się w Mińsku na Białorusi Kongres odpowiedzialnych za Spotkania Małżeńskie gałęzi prawosławnej. W Kongresie uczestniczyło 30 osób reprezentujących prawosławne ośrodki Spotkań Małżeńskich w Sankt Petersburgu, Jekatierinburgu, Kaliningradzie i Mińsku, tworzące się ośrodki w Wilnie i Wuppertalu w Niemczech, a także planowany ośrodek w Krasnodarze. Ze strony katolickiej w Kongresie uczestniczyli założyciele Spotkań Małżeńskich Irena I Jerzy Grzybowscy oraz członkowie zarządu międzynarodowego – Alena i Paweł Kuzmitskije z Białorusi.
Prawosławne Spotkania Małżeńskie mają na celu, podobnie jak katolickie, umacnianie więzi małżeńskiej i rodzinnej oraz przygotowanie do sakramentu małżeństwa. Głównym celem Kongresu było umocnienie charyzmatu prawosławnych Spotkań Małżeńskich oraz potwierdzenie zasad współpracy z stowarzyszeniem katolickim. Zasady te zostały określone w porozumieniu podpisanym w Pelplinie w 2013 r. przez Irenę i Jerzego Grzybowskich ze strony katolickiej oraz protojereja Aleksandra Diagilewa i jego żonę Ljubov – ze strony prawosławnej. W porozumieniu tym określono m.in., że „wspólnie uznajemy dialog, którego zasady opracowane zostały w Spotkaniach Małżeńskich jako drogą duchowości, która przybliża nas do Boga i kształtuje relacje międzyludzkie zgodnie z zasadami Ewangelii”. Stowarzyszenie katolickie i stowarzyszenie prawosławne zachowuje jedność merytoryczną wszystkich programów. „Mogą być wspólnie organizowane wszystkie formy pracy Ruchu z zachowaniem zasad Prawa Kanonicznego Kościoła Rzymskokatolickiego i kanonów Cerkwi Prawosławnej.
Obydwa stowarzyszenia kierują się, odrębnymi statutami, które są zgodne w części dotyczącej charyzmatu, a odrębne w części dotyczącej Prawa Kanonicznego, organizacji oraz podporządkowania władzom kościelnym” – czytamy dalej w porozumieniu z Pelplina. Porozumienie to dopuszcza wspólne organizowanie różnych form pracy formacyjnej z małżeństwami. Współpraca katolicko-prawosławna Spotkań Małżeńskich, oparta na tym porozumieniu spotkała się z akceptacją zarówno ówczesnej Rady ds. Świeckich Stolicy Apostolskiej jak i Rady ds. Rodziny, a także hierarchów prawosławnych.
W związku z powstawaniem nowych ośrodków Spotkań Małżeńskich Cerkwi Prawosławnej zaistniała potrzeba potwierdzenia zasad porozumienia z Pelplina przez osoby odpowiedzialne za te ośrodki. Kapłani prawosławni obecni na Kongresie zaakceptowali to porozumienie w formie aneksu.
Podczas Kongresu przeprowadzone zostały warsztaty pogłębiające rozumienie duchowości i charyzmatu Spotkań Małżeńskich, programów stowarzyszenia, a także organizacji pracy i wspólnoty. Dwa z tych warsztatów prowadziły małżeństwa katolickie, a dwa – prawosławne. W refleksji biblijnej Irena i Jerzy Grzybowscy akcentowali pragnienie jedności wyrażane przez Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy, a także słowa, że „Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J 13, 34). Dialog jest sposobem realizowania tej miłości. W kontekście braku możliwości wspólnego przystępowania do Komunii Świętej, Grzybowscy podkreślili rolę Komunii Duchowej, co spotkało się z żywą reakcją uczestników warsztatów.
Ważne było też zaakcentowanie wewnętrznej wolności, tej, do której wyswobodził nas Chrystus (Ga 5,1), a do której prowadzi dialog, jako droga życia wewnętrznego, tak w małżeństwie, jak i w szerszym kontekście społecznym. Wobec zagrożenia małżeństwa i rodziny na całym świecie, ta współpraca z jednej strony pozwala na wspólne pozytywne działania budujące i odbudowujące więź małżeńską i rodzinną, z drugiej zaś pozwala powracać duchowo do jedności chrześcijan sprzed podziału.
Na zdjęciu: Grupa liderów prawosławnych Spotkań Małżeńskich. Wśród nich, w środku, siedzą Irena i Jerzy Grzybowscy